တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ဆိုေနရတဲ့ သီခ်င္းေပမဲ့
မပ်င္းပါဘူး။
ဘ၀က ေျခဆင္းထိုင္ေန႐ံုေလး
အဲဒီလို မေျပာၾကပါနဲ႔။
ေတာင္စြယ္မွာ ေနကြယ္တာကို ျမင္သားပဲ။
ဘာျဖစ္လဲ . . .
အဲဒီဓားက မလြဲခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာင္
ငါကလည္း မၿပိဳလဲခဲ့ပါဘူးကြယ္။
ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းသံကို မၾကားရတာ ၾကာၿပီ။
တစ္ေယာက္တစ္လမ္းစီ မသြားရတာလည္း ၾကာၿပီ။
ကိုယ္ကတျခား၊ သူကတျခား ျဖစ္ခဲ့ၾကေပမဲ့
ဘယ္သူမွ မလြဲမွားခဲ့ၾကတာလည္း ၾကာၿပီ။
ဘာေတြ ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့
ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုေျပာေျပာ
ငါ့အတြက္ကေတာ့
ေနသံ၊ လသံ ေရာေနခဲ့တာလည္း ၾကာၿပီ ။ ။
တာရာမင္းေ၀
ေကာင္းကင္အေႂကြေကာက္တဲ့လက္ ၀တၳဳမွ
No comments:
Post a Comment